why,why,why delilah

coffee and cigarettes'i anımsatan romance and cigarettes ismi başta cazip geldi tabii. ardından nitelendirmeleri arasında bir de 'müzikal' ibaresini gördüğümde filmi rafa kaldırdığımı belirtmem gerekiyor. bir hafta kadar sonra 'müzikal' kısmını unutup yine ismin çekiciliğine kapılınca izlemeye başladım. filmin giriş sahnesinden itibaren hissedilen coen kardeşler havası steve buscemi ne zaman sahneye çıkacak sorusunu sordurdu hemen bana ve diğer izleyenlere. eh yanılmadık kısa süre sonra steve buscemi de katılınca kadro tamamlandı. coenlerin yanında filme değer katan şey belki de en başta müzikal yanıydı ki bu başta beni filmden uzaklaştıran faktördü. (ardından müzikler ve dans sahneleri için filmi tekrar izledim açıkçası.) oyuncu kadrosunun ne kadar etkili olduğu da ayrı bir değerlendirme kriteri elbette. susan saradon ve james gandolfini, sonra christopher walken başta gelen isimler. bir de kate winslet var.
küfürbaz bir dile sahip olması ve cinsel değinilerin, göndermelerin bolca kullanılması da filmin dokunaklı ve sıkı duruşunu bozmamış. kişilerin olaylar esnasındaki zihinsel durumlarının da kamera kullanımındaki başarılı geçişler ve iyi kurgulamalarla oldukça başarılı ifade edildiğini düşünüyorum. ben filmi çok sevdim öyle ki bahsetmeden geçemedim. ve filmi izlediğim andan beri dilimde dolanıp duran, kişilerin hikâyeleriyle birebir uyumlu şarkıları...


bir de lonely is a man without love var tabii. every day i wake up then i start to break up diye nakaratlanan.
bir erkeğin yapabiliyor olması gereken iki şey var; romantik olmak ve geberene kadar sigara içmek diyor filmin sonlarına yakın nick murder: "romance and cigarettes."