zaman'a dair...

Cemil Meriç

Sensiz giden trenler,
Ufuklarda kaybolan birer ümid.
Nehir gibi akmıyor günler, Heraklit, Heraklit.
Masal kuşlarına benziyor zaman,
Abus. kocaman, sâkit.
Ve geceleri,
Alnında dolaşıyor biteviye,
Kirli, soğuk pençeleri.

Yıldızları söndürmüş fırtına.
Batan bir gemidesin.
Senden ne kalacak yarına?
Kıyılardan imdat isteyen sesin.

---

Saçlarından yakalayamıyorsun zamanı, mısraya, şarkıya kalbedemiyorsun. Ve sükût medar ormanlarındaki bitkiler gibi büyüdükçe büyüyor.
Senin türben kelîmeler. Yuvarlanırken tırnaklarını kâğıda geçirmek istiyorsun; kâğıda, yani ebediyete. Zavallı çocuk, bilmiyorsun ki ebediyet sümüklü böceğin izleri kadar aldatıcı.