zm_ndd

Pazartesi

gök

photobyzamansız
yetmiyor ben yokum demek, bağırmak gerekiyor tüm umutsuzluğuyla göklerin. oysa nasıl umutla ışıklarını süzüyordu bulutlar güneşin. hayranlıkla izlediğim dünya yine öyle kaldı. benim vageçtiğim dünya çok başkaydı. göğün yüzünde olup geçerken tüm mucizeleri hayatın hep aynı ayetti insana seslenen:"ümidinizi kesmeyin" kestim mi? vazgeçtim ben. şimdilik belki. kaçabilsem kaçardım. sadece vazgeçebiliyorum. kaçmak intihara dönüştüğünde beyaz mantolu adamda, bunun gerçek bir intihar sayılıp sayılmayacağını düşünmüştüm uzun uzun. intihar sayılmayacağına karar vermiştim sonra. sadece kaçmıştı o, lanet olası beklentilerden. bekleyenler, izleyenler, gülenler, acıyanlar; onların işlediği bir cinayetti olsa olsa.
intihar etmezdim. belki kaçardım imkanım olsaydı. o da yok. uğraşmaktan vazgeçtim.

Etiketler: