“Acılar acılara eklenince ağırlaşıyor/gövdem de ağırlaşıyor”

Hayat ustadır ölümü dönüştürmekte.

“Ve her şey dönüştü işte
Kahverengi bir çarşambadan
Sapsarı bir cumartesiye”

Şimdi tüm kelimelerin anlamı ölüm; ölümün anlamı acıdır. Edip’in de iyi gelmediği durumlarda başvurulabilecek tek yer hayattır. Oysa hayata başvurulmaz; başını vura vura yaşıyorsundur onu. her insanın taşıdığı gibi “ölümünü içinde” hayat hepimizin ölümüne gebedir. Her şey ölümle kaplıdır şimdi. Kelimelerin anlamını yitirdiği yerdir burası. fayda etmese de hayattır edip ve yine mecbur olunandır:

“benim sözlerim eksildi
Onunki de eksildi
Zaten kelimeler sonludur
Öyle değil mi
Donuk donuk bakışıyoruz
Ben ölüme iyice yakın
O yaşamaktan uzak
Öyle bir gök içinde durmuş gibiyiz
Karanfiller ölürken
Karanfillerden bir deniz”

Siz hiç körken sabunlandınız mı?

eternity and a day

photobyzamansız