akmayı duydum

edip cansever

ben ben idim, onlar oydular
karanlık indi bize sığındı
yılları çok çağlar gibiyiz
günleri çok yıllar gibiyiz
uzun sessiz bir ağlamak gibiyiz
geyik akar suları özleyince
akmamız yok, çekilmiş nehirler gibiyiz

yelin sürdüğü yaprağı mı iteceğim
kötülük nedir, var mıydı bilenimiz
iyilik nedir, var mıydı bilenimiz
ana karnında sütten bembeyaz örülmüşüz de
derim ki-demek istemem-vahşetin imleriyiz

ben ben idim, onlar oydular
geçip de geri dönmeyen bir yeliz
insan akar insanı özleyince
yılları çok bir gün gibiyiz

akmadık.