zm_ndd

Salı

manastirli hilmi beye birinci mektup

edip cansever

Iste su yagmurlar, iste su balkon, iste ben
Iste su begonya, iste yalnizlik
Iste su damlaciklari, alnimda, kollarimda
Iste yok olusumdan dogan kent
Hicbir yere tasiniyorum, kendime siziyorum yalniz
Ben dedigim koskocaman bir oyuk
Koltugun ustunde, aynadaki yansida
Bir oyuk! sofada, mutfakta, yatagimda
Yasamayi tersinden kolluyorum sanki
Yetisip one geciyorum sik sik. Sozgelimi
Bir iki saatte bitiveriyor bir mevsim
iyi
Bugun pazartesi mi? kapinin, pencerenin durumu
Saliyi gosteriyor.
Salondaki buyuk saati sattim
Saatin olcebilecegi
Herhangi bir zaman parcasi yok
Gittigi yeri bilmeyen bocekler gibiyim
Bir oyuga, oyulmus bir yasama
Ne geregi var ki saatin
Balkona cikiyorum surekli
Yollar yollar yollar katediyorum sanki boylece
Bir semtin ilk rengini aliyorum
Ornegin Umraniye'de bir cay bahcesindeyim
Bazan
Anilardan anilara bir yol
Ve
Anilardan anilara sallanan bahce
Hangi yapragi koparsam son ani avucumda kaliyor
iyi.
Yenikoy'de bir kahve icer miyiz, dedim bu sabah
Bu sabah bu sabah
Orali olmadi kimse —pazartesi miydi—
Oyugumdan cikmistim tam, begonyamsa guller icinde
Nasil?
Gullerse guller icinde yani
Ve balkon demirinde bir marti. Dedim ki
Deniz suralarda bir yerde olmali
Cit yok evin icinde
Deniz suralarda bir yerde olmali
Cit yok
Sanki dunyadaki butun cay ocaklari kapali
Ve goklerden tepelere inen bir sokak
Ya da bir akarsuyum ben
Denizse
Suralarda..
Yok onemi bir iki gun kaldi —marti—
Balkonda
Deniz de oldu sonra, marti da
iyi iyi.
Suyu tutmak gibi bir seydi hepsi
Gunler —seni animsadigim zaman—
Birden Kurtulus'tan Taksim'e giden bir tramvay goruntusu
Mavi bir elektirik cakimi tellerde
Sanki kar yagiyor da surekli, Tepebasi'ndayiz
Karlar gicirdiyor ayaklarinin altinda
Besbelli Gumussuyu'ndayiz, Rus lokantasindayiz
—Ne tuhaf, biz her zaman her yerdeyiz ikimiz—
Sarap icmisiz, usuyoruz
Disarda dunya silinmis
ikimiz ikimiz ikimiz
Boyle birkac defa ikimiz
Sonra ki bir fotografa donusuyor her sey
Nasilsa
Sari emmis, mordan cekinmis, kahverengi bir fotografa
Sahi, kalinca bir seyler giyinmeliyim ben
Usumuyorum da
Bende herkes var, diyen bir kizin titrek
Sesleri dokuluyor kucagima
Dudaklarim kan mavisi bugun.
Biz burda iyiyiz, biz burda cok iyiyiz
Biz burda kirk yasindayiz hepimiz
Dordumuz bir kisiyiz de ondan
icimizden biri uyuyor olsa, falan filan
Onu bekliyoruz bir kisi olmak icin
Evet evet, yanilmiyorum ben
Bir iki kisi kaldigimiz zaman yanilabilirim
Dogrusu ya
Yanilmak her seyi yeniden gormek gibi bir sey oluyor
Duvardaki vitray, begonya
Begonya, vitray
Kurtulusla Asmalmiescit birbirine geciyor
Bir tramvayin durmasiyla durmamasi arasindaki ayrim
Karanfil kokuyorsa biraz
Yeni koparilmis bir demet karanfilim ben
Saclarini soguk ve uzun.
Ne diyordum? yagmurlar, evet
Usumuyorum urperiyorum sadece
Bicimini zorlayan bir kedi gibi
Dur biraz
Kapi calindi, hayir, telefon
Telefon kapi telefon
ikisi birden mi yoksa
Yoksa
Ne telefon ne kapi
Bir simsek sesi hic olmazsa
O da degil
Ses filan duymadim ki ben
Yuvarlandikca buyuyen
Bir kartopunun yumusak sesi mi? belki
iki sesi tasiyan bir ses
Neden olmasin
Biraz onceki gibi
Ustumden biri kalkmisti —yok canini—
Oyle degil, bir golgeydi hepsi hepsi
Yer degistiren gezgin bir golge
Bahcedeki ceviz agacindan
iceri suruklenen.

Etiketler: